บทที่ 25

เมื่อได้ยินคำพูดเหล่านั้น เอเลนก็เงยหน้าขึ้นพรวด ความโกรธเกรี้ยวเปล่งประกายผ่านม่านน้ำตาในดวงตาของเธอ

ก่อนที่อาร์เธอร์จะได้ทันตั้งตัว เสียงดัง ‘เพียะ’ ที่คมชัดก็ดังก้องไปทั่วรถที่เงียบสงัด

เอเลนตบหน้าเขาอย่างสุดแรง

ใบหน้าของอาร์เธอร์สะบัดไปด้านข้าง รอยฝ่ามือแดงก่ำปรากฏขึ้นบนแก้มของเขาทันที

เขาตั...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ